Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα

Άσχημα μαντάτα σήμερα. Τελικά το τίμημα της αποχώρησης από τον χθεσινό αγώνα της Κ17 απέναντι στην ΠΓΔΜ ήταν βαρύ, αφού εκτός του αποκλεισμού, το επιβληθέν πρόστιμο των 25.000 είναι τεράστιο, ενω θα απαιτηθεί και ποσό 1000 ευρώ για την έφεση. Και δεν ξέρουμε αν θα ζητηθεί επιπλέον αποζημίωση κι αν θα επιβληθούν κι άλλες κυρώσεις, όπως αφήνει ανοιχτό η επίσημη δήλωση της Ευρωπαϊκής. Τουλάχιστον μένει η εκτεταμένη προβολή του συμβάντος και του αθλήματος από τα ελληνικά ΜΜΕ. Όμως τώρα τι κάνουμε;

Η χθεσινή ανακοίνωση της ΟΧΕ εξιστορεί αναλυτικά την κατάσταση. Είναι
απόλυτα αληθές και διασταυρωμένο, ότι υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση και προετοιμασία από πλευράς ΟΧΕ για αυτή τη διοργάνωση. Είναι αυτονόητο ότι εφόσον υπήρχε αυτή η κινητικότητα με τους εμπλεκόμενους φορείς, υπήρχε και το ανάλογο σχέδιο διαχείρισης μιας πιθανής κρίσης και η απόφαση για αποχώρηση και ένσταση μετέπειτα ήταν προειλημμένη, όπως και έγινε.


Αν και υπήρχε το προηγούμενο με τους αγώνες της ανδρών για τα playoffs του παγκόσμιου 2015 και της Νέων για την πρόκριση στο Euro K20 του 2014, όπου όλα κύλησαν ομαλά και τα συμφωνηθέντα τηρήθηκαν στο έπακρο. Τι να συνέβη άραγε τώρα;

Δεν είναι λογικό ότι ενω η στολή της ΠΓΔΜ, ήταν όπως είχε συμφωνηθεί, οι συνοδοί έκαναν ακριβώς τα αντίθετα, γεγονός που οδήγησε τα πράγματα στην αποχώρηση. Όταν δε οι διαιτητές με εντολή του παρατηρητή, ξεκίνησαν τον αγώνα μετά τη διακοπή και τις διαβουλεύσεις, ήταν προφανές ότι μας είχαν τελειώσει. Κάτι που έγινε με συνοπτικές διαδικασίες. Κοινώς την "πατήσαμε".

Τελικά αποδείχτηκε ότι και οι υπόλοιποι είχαν προετοιμαστεί ανάλογα. Κι απ' ότι φάνηκε μάλλον μας περίμεναν στη γωνία, αφού σε όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ενόχλησε πολύ η δημοσιότητα της ιστορίας με το F4 της Κολωνίας, όπου εμφανίσαμε την EHF, σχεδόν να μας ζητάει συγνώμη. Κάτι που κάνουμε σε μεγαλύτερο βαθμό τώρα και μάλλον δεν είναι καθόλου χρήσιμο και δεν βοηθάει καθόλου την εκτόνωση της κατάστασης.

Επιπρόσθετα ο συγκεκριμένος Ουκρανός επικεφαλής παρατηρητής της EHF , είναι αυτός που κάθε χρόνο από την καθιέρωση του F4 στην Κολωνία, είναι σταθερά παρατηρητής της κορυφαίας διοργάνωσης. Για να το διατυπώσω με ενα παράδειγμα, είναι κάτι αντίστοιχο, σαν να βλέπεις τον Σωτήρη Μίγκα παρατηρητή σε αγώνα κορασίδων ή τους Τζαφερόπουλο-Μπέτμαν σε αγώνα μίνι. Δηλαδή ο διορισμός του και μόνο είχε τη δική του σημειολογία και έπρεπε να αποκωδικοποιηθεί και να αντιμετωπιστεί ανάλογα.

Οι γείτονες πλέον είναι πανίσχυροι στο άθλημα (αγωνιστικά-παραγοντικά), σε αντίθεση με εμάς δυστυχώς και ανεξάρτητα με το ποιος έχει το δίκιο ή άδικο. Ταιριάζει γάντι στην περίπτωση, η κατά Θουκιδίδη ρήση για την ισχύ και το δίκαιο ότι "Ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμις του και ο ασθενής παραχωρεί ότι του επιβάλλει η αδυναμία του". Κάτι που βιώνουμε καθημερινά σαν πολίτες αυτής της χώρας.

Τώρα πρέπει να σχεδιαστεί η επόμενη μέρα, ως συνέχεια της διαχείρισης της κρίσης. Τι θα κάνουμε και που είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε; Σίγουρα έφεση. Κι αν δεν δικαιωθούμε; ECA ή μήπως προσφυγή στο CAS; Ή μήπως καλύτερο θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε τη διπλωματία και κάποια κανάλια επικοινωνίας, ρίχνοντας τους τόνους, με στόχο να επιτύχουμε μια ΚΑΘΑΡΗ απόφαση από το EC της EHF, που θα λύνει το πρόβλημα μέχρι να βρεθεί οριστική λύση στο θέμα της ονομασίας.

Σε κάθε περίπτωση τώρα αρχίζουν τα δύσκολα .

Στάθης Παπαχαρτοφύλης
BSc Sports Management