Η "ανωμαλία" και το μέλλον των ηλικιακών πρωταθλημάτων

Ενδιαφέρουσα η προηγούμενη εβδομάδα, με τον τελικό του Danaon Cup, να ολοκληρώνει και τυπικά την αγωνιστική περίοδο 2016-2017. Είναι όμορφο η σεζόν να κλείνει με τις αναπτυξιακές διοργανώσεις, όπου ξεδιπλώνεται το ταλέντο, ο ενθουσιασμός και η ελπίδα για το αύριο του αθλήματος. Παρατηρώντας τις δυο αναπτυξιακές διοργανώσεις, είτε ενεργά ως συνοδός συλλόγου (Cherry Cup), ή σαν θεατής (Danaon Cup), έκανα κάποιες διαπιστώσεις τις οποίες θα ήθελα να μοιραστώ με όσους επισκέπτονται το ιστολόγιο αυτό και να θέσω μερικούς προβληματισμούς και προτάσεις στο δημόσιο διάλογο.

Καταρχάς θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στον ακούραστο Γιάννη Πηλαλίδη και σε αυτό το ανήσυχο μυαλό τον Νίκο Βλαχοσπύρο όπως επίσης και στους
συνεργάτες τους, για την οργανωτική επιτυχία των διοργανώσεων τους. Η Ελλάδα μπορεί να κάνει διοργανώσεις υψηλού επιπέδου και απαιτήσεων. Όμως το ζητούμενο πλέον είναι το αγωνιστικό επίπεδο. Αυτό που θα ανεβάσει τον πήχυ του αθλήματος, τροφοδοτώντας τις εθνικές ομάδες με αθλητές και αθλήτριες, που θα μπορούν φέρουν καλά αποτελέσματα και διακρίσεις. Για να γίνει αυτό χρειάζονται καταρτισμένοι προπονητές αλλά και αγωνιστικές παραστάσεις.

Διάβαζα στο δελτίο τύπου της ΟΧΕ για το Danaon Cup. "Με δύο φανταστικούς τελικούς υψηλού επιπέδου -διαφήμιση για την ανάπτυξη του ελληνικού χάντμπολ....." Είναι έτσι όμως, ή θα πρέπει να γίνουμε ρεαλιστές για το επίπεδο που βρισκόμαστε σε σχέση με το πραγματικό άθλημα, που παίζεται στο εξωτερικό; Τα αποτελέσματα στο Βριληττός ή σε άλλες διοργανώσεις του εξωτερικού που συμμετέχουν ομάδες μας είτε αυτούσιες είτε μικτές με παίχτες από μεγαλύτερα τμήματα ή άλλους συλλόγους, λένε την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να πλησιάσουμε τα στάνταρντς του εξωτερικού. Ναι πάμε μπροστά, αλλά το ίδιο κάνουν και οι υπόλοιποι και με μεγαλύτερη ταχύτητα από τη δική μας. Αν θεωρήσουμε ότι έχουμε στην πλειονότητα καταρτισμένους προπονητές, τι συμβαίνει με το αγωνιστικό επίπεδο και τις παραστάσεις που έχουν τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες;

Θα πάρω σαν υπόθεση το Danaon Cup και το Cherry Cup. Στους τελικούς αυτών των διοργανώσεων αγωνίστηκαν Φίλιππος και Διομήδης στους Παμπαίδες Α' και Αερωπός-Διομήδης στους Παμπαίδες Β'. Γνωρίζει κανείς τα επίσημα παιχνίδια αυτών των ομάδων όλη τη χρονιά; Διαβάστε λοιπόν:

1ος ΠΠ Α Φίλιππος : 6 παιχνίδια (Αερωπό, Ζαφειράκη, Φίλιππο 2)
2ος ΠΠ Α Διομήδης: 4 παιχνίδια (Ακαδημία Πάτρας, Ποσειδώνας Λουτρακίου)

Αντίστοιχα στους ΠΠ Β
1ος ΠΠ Β Αερωπός : 6 παιχνίδια (Φίλιππος 1, Ζαφειράκη, Φίλιππο 2)
2ος ΠΠ Β διομήδης : 6 παιχνίδια (Ακαδημία Πάτρας, Ποσειδώνας Λουτρακίου, Σεριφάτο)

Δηλαδή οι πρωταθλητές Ελλάδος σε ΠΠ Α και ΠΠ Β των 6 επίσημων αγώνων τη χρονιά, επικράτησαν των ομάδων της ΕΣΧΑ και ΕΣΧΘ που είχαν από 20 επίσημους αγώνες τουλάχιστον, με αγωνιστική δράση από τον Οκτώβριο του 2016 έως τις αρχές Ιουλίου 2017. Και πριν πει κανείς ότι δεν συνυπολογίζονται τα τουρνουά, αυτό δεν γίνεται, διότι στα τουρνουά συμμετέχουν και οι ομάδες από Αθήνα και Θεσσαλονίκη και όχι μόνο. Κάτι αντίστοιχο παρουσιάζεται και στους παίδες. Στα μάτια τα δικά μου λοιπόν και όχι μόνο, είναι προφανές ότι υπάρχει μια στρέβλωση, μια "ανωμαλία" σε σχέση με τη δομή των ηλικιακών πρωταθλημάτων, η οποία θα πρέπει να διορθωθεί.

Δεν χρειάζονται πρωταθλήματα με ανούσια αγωνιστική δραστηριότητα, με σκορ 50-10 κλπ, όπου οι καλές ομάδες έχουν τα μισά παιχνίδια αδιάφορα. Χρειάζεται ανταγωνισμός και δυνατά παιχνίδια. Και στα μη, αλλά και στα μοριοδοτούμενα πρωταθλήματα. Αρκεί η ΟΧΕ να έχει τη θέληση να φτιάξει μια προκήρυξη που να μην αποτελεί αντιγραφή-επικόλληση της προηγούμενης. Επειδή η συνηθισμένη απάντηση είναι η επίκληση του Νόμου, θα πρέπει να γίνει γνωστό και με τον πλέον ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ότι δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑ νομοθετικό ή κανονιστικό πλαίσιο που να απαγορεύει ο Διομήδης ή ο Φίλιππος και ο Αερωπός να αγωνίζεται στα ηλικιακά σε πρωταθλήμα με ομάδες της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης αντίστοιχα.

Ίσως είναι ο καιρός, ενόψει της -εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- σχεδόν βέβαιης ανάθεσης στη χώρα μας του Παγκοσμίου Εφήβων του 2021, να φτιαχτούν καλά και ανταγωνιστικά πρωταθλήματα. Με Α1 και Α2 σε ευρύτερους γεωγραφικούς τομείς. Με υποβιβασμό και άνοδο, με δυο διαιτητές, με συνδυσμό σε αγώνες της Handball premier ή με ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ναι, κάτι τέτοιο θα δημιουργήσει επιπλέον έξοδα. Μεγάλοι χορηγοί υπάρχουν ήδη. Οι γονείς που προσφέρουν τουλάχιστον 1000 ευρώ το χρόνο για συνδρομές, τελικές φάσεις, τουρνουά, εξοπλισμό κλπ. Τουλάχιστον ας πιάνουν τόπο τα χρήματα τους. Ας αναζητήσει η ΟΧΕ κι άλλους πόρους. Με συνέργεια από την ΚΕΔΕ ή άλλους φορείς, όπως γίνεται χρόνια τώρα. Αλλά πλέον στοχευμένα και για κάτι ποιοτικό. Πόροι μπορούν να βρεθούν, ακόμα και με την αναμόρφωση του προϋπολογισμού της ΟΧΕ. Ας κοπούν από τις 80.000 για αμοιβές των εξωτερικών συνεργατών (λογιστών, δικηγόρων κλπ). Ας μην πληρωθούν 20.000 τηλέφωνα και 10.000 για συνεδριάσεις του ΔΣ. Αν ψάξει το ΔΣ, σίγουρα θα βρεί δαπάνες να εξορθολογίσει και να τις διαθέσει σε ενα τέτοιο project. Βούληση και στοχοθεσία χρειάζεται.

Ευελπιστώ ότι αυτοί που πρέπει, θα ακούσουν και θα αφουγκραστούν την ανάγκη για αλλαγές. Το οφείλουν στο άθλημα, στα παιδιά και στους γονείς τους.

Στάθης Παπαχαρτοφύλης
BSc Sports Management

ΥΓ: Και επειδή μιλάμε για στοχοθεσία. Είναι γνωστό ότι υποβάλλαμε υποψηφιότητα και διεκδικούμε με αξιώσεις,το παγκόσμιο Εφήβων του 2021 (σημερινούς ΠΠ Α' που γίνονται παίδες). Για την ηλικία αυτή, υφίσταται μια συμφωνία μεταξύ της ΟΧΕ και του Βριληττός εως τον Οκτώβριο του 2017, που μεταξύ άλλων παροχών, προέβλεπε τα έξοδα τεσσάρων καμπ στην Ελλάδα και την αποστολή (εισιτήρια, διαμονή, διατροφή) των Εθνικών ομάδων σε τρία τουρνουά εντός και εκτός Ελλάδος. Και αναρωτιέται κανείς. Ισχύει η σύμβαση και οι όροι της, ή έχει λυθεί γιατί κάποιο από τα συμβαλλόμενα μέρη αθέτησε τις συμβατικές του υποχρεώσεις; Αν ισχύει, γιατί τη φετινή χρονιά δεν έγινε χρήση των προνομίων της σύμβασης, πολύ περισσότερο όταν στοχεύουμε η γενιά αυτή να λάβει μέρος σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα; Αν έχει καταπέσει, με τίνος συμβαλλόμενου μέρους την υπαιτιότητα;