Νίκος Σαμαράς: "Δάσκαλος και ακριβοδίκαιος ο Κρανάκης''

Από το 1999 προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Εθνική ανδρών. Φέτος μαζί με τους συμπαίκτες του θα δώσει άλλη μία «μάχη» σε προκριματική φάση -ίσως η τελευταία- όπως ο ίδιος δηλώνει για την δική του γενιά, ώστε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να βρεθεί σε μία μεγάλη διοργάνωση μετά από πολλά χρόνια. Ο Νίκος Σαμαράς από τους πλέον έμπειρους Έλληνες χαντμπολίστες μίλησε για όλους και για όλα στο www.handball.org.gr , για τις προσπάθειες της ομάδας στα προκριματικά του Παγκοσμίου πρωταθλήματος του 2013, για τον «δάσκαλο» όπως τον χαρακτηρίζει Γιώργο Κρανάκη, για το δικό του τέλος με την Εθνική «που δεν θα αργήσει να έρθει», για τον αποκλεισμό του από την Ολυμπιάδα της Αθήνας, που τον πλήγωσε, για την πορεία του στην Γερμανία με την Στραλζούντερ και φυσικά για τον Διομήδη Αργους. Στους «Λύκους» όπως τόνισε σκοπεύει να ολοκληρώσει την καριέρα του, αλλά σε πέντε χρόνια από σήμερα, ενώ επεσήμανε επίσης πως ήρθε η ώρα για να σηκώσουν οι Αργίτες κάποια κούπα!

Αναλυτικά η συνέντευξη του 33χρονου δεξιού εξτρέμ:



Τι γνωρίζεις για τις αντιπάλους της Εθνικής ανδρών και που θα κριθεί η πρόκριση;

«Δεν είναι ποτέ εύκολο όταν παίζεις τέσσερα επίσημα παιχνίδια. Εικόνα μόνο από την Κύπρο έχουμε. Από την Βοσνία δεν ξέρουμε πολλά διότι αλλάζει συνέχεια παίκτες. Από αυτά που ακούω όμως μπορεί να είναι και καλύτεροι από εμάς την δεδομένη στιγμή. Εμείς από την πλευρά μας γενικότερα σαν Εθνική ανδρών τα τελευταία χρόνια σίγουρα δεν είμαστε στην κατάσταση που θα θέλαμε, διότι δεν υπάρχουν τα κατάλληλα εφόδια, όπως μεγάλες προετοιμασίες, δυνατά φιλικά παιχνίδια, επίπεδο πρωταθλήματος. Πιστεύω όμως πως θα κάνουμε μεγάλη προσπάθεια. Πολλά θα εξαρτηθούν από την ψυχολογία μας, διότι όπως και να το κάνουμε η κουλτούρα παίζει ρόλο. Αν είμαστε σε καλή ημέρα κερδίζουμε τον οποιοδήποτε, αν όχι χάνουμε από τον οποιοδήποτε. Πάντως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, οπότε πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας».


Η αλλαγή προπονητή θα λειτουργήσει ευεργετικά στην όλη προσπάθεια;

«Ο Κρανάκης έχει δείξει την αξία του, παρότι δεν ήταν ομοσπονδιακός. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Ξέρει να δουλεύει, ξέρει το αντικείμενο. Αν είχε εφόδια θα έκανε πολύ μεγάλα πράγματα. Είναι ένας δάσκαλος και σοβαρός επαγγελματίας. Θεωρώ πως θα μπορούσε να κάνει ακόμα και καριέρα στο εξωτερικό και να διακριθεί κι’ όλας. Πιστεύω τα βασικά στοιχεία στην προπονητική του καριέρα και γι’ αυτά που έχει ξεχωρίσει είναι η πειθαρχία και το ότι είναι ακριβοδίκαιος. Ότι του δώσεις, θα πάρεις και αυτό μετράει σε έναν αθλητή. Εγώ προσωπικά όμως τον θαυμάζω και σαν άνθρωπο και εξωαγωνιστικά δηλαδή».


Πως βλέπεις το νέο «αίμα» της Εθνικής ομάδας;

«Κανονικά το φυσιολογικό θα ήταν το 70% της Εθνικής Νέων να απαρτίζει αυτή την στιγμή την Ανδρών, αλλά το ότι αυτό δεν συμβαίνει φανερώνει το επίπεδο μας και το τι έχουμε από κάτω. Η Εθνική Νέων δυστυχώς στο Παγκόσμιο του καλοκαιριού δεν κατάφερε τίποτα και φυσικά δεν φταίνε μόνο τα παιδιά. Αυτή την διοργάνωση την εκμεταλλευτήκαμε μόνο οργανωτικά. Αγωνιστικά χάσαμε την ευκαιρία. Είδαμε την Εθνική Τυνησίας που στα παιχνίδια του Νοεμβρίου με εμάς έπαιξε με 5 παίκτες της Εθνικής Νέων».


Δώδεκα χρόνια στην Εθνική ομάδα ποια γεγονότα σου έχουν μείνει χαραγμένα;

«Το Παγκόσμιο της Τυνησίας ήταν η καλύτερη στιγμή και συγκεκριμένα το ματς με την Γαλλία το καλύτερο παιχνίδι στην καριέρα μου, διότι συνοδεύτηκε και με την μεγαλύτερη νίκη που πέτυχε αυτή η ομάδα κόντρα σε μια υπερδύναμη. Σίγουρα το γεγονός ότι δεν ακολούθησα την αποστολή της ομάδας στην Ολυμπιάδα είναι από τις χειρότερες στιγμές μου. Όμως το περίμενα, δεν ήταν ξαφνικό. Έλειψα από ένα καμπ και αυτά ο Σέφερτ τα μετρούσε. Με πλήγωσε πολύ, αλλά δεν κρατάω κακία σε κανένα. Όταν είσαι επαγγελματίας οφείλεις να ακολουθείς τις επιλογές του εκάστοτε προπονητή σου. Γενικά ωστόσο έχω ζήσει πολύ ωραίες στιγμές με την Εθνική και όταν θα σταματήσω -στιγμή που δεν απέχει και μακριά- θα την θυμάμαι ως μια πολύ ωραία ανάμνηση. Εξάλλου το φυσιολογικό είναι πως τα επόμενα χρόνια οι παίκτες της δικής μου γενιάς να αποχωρούν. Το ιδανικό θα ήταν να συμβεί σε μια τελική φάση, γι’ αυτό και αυτά τα προκριματικά είναι από τις τελευταίες αν όχι η τελευταία ευκαιρία για πολλούς από εμάς».


Αγωνίστηκες τρία χρόνια στο εξωτερικό. Τι κρατάς από την Γερμανία και πως κρίνει το πέρασμα σου;

«Απόλυτα επιτυχημένο. Θα μπορούσα να φύγω και νωρίτερα, αλλά έπαιξαν ρόλο και οι συγκυρίες. Πιστεύω πως αυτό που κρατάω είναι τον σεβασμό του αθλητή και ειδικότερα του χαντμπολίστα από τους φιλάθλους. Αυτό ήταν που μου έκανε τρομερή εντύπωση».


Ο Διομήδης είναι η 4η ομάδα στην καριέρα σου. Μπορεί να είναι και η τελευταία σου;

«Από κάθε σύλλογο έχω πάρει και από κάτι σημαντικό. Στη ΓΕ Βέροιας θυμάμαι το πρωτάθλημα σαν Βενιαμίν της ομάδας και το ντεμπούτο μου στην Α1 ανδρών. Τους έμπειρους συμπαίκτες που είχαν τους Ελευθεριάδη, Πρωτογέρη, Γιούπη, οι οποίοι μου δώσανε τις σωστές βάσεις. Μετά ακολούθησε ο Πανελλήνιος που ήταν μεγάλο σχολείο. Εκεί τα έζησα όλα. Ήταν τα καλύτερα μου χρόνια και γαλουχήθηκα χαντμπολικά. Στον Διομήδη πήγα για να κάνω αυτό που έμαθα στον Πανελλήνιο να διεκδικώ τίτλους. Και ναι πιστεύω πως φέτος υπάρχουν όλες οι κατάλληλες συνθήκες για να πάρουμε έναν. Η πορεία μας είναι πολύ καλή μέχρι τώρα και πιστεύω ακράδαντα πως ήρθε η ώρα για την υπέρβαση. Έχουμε πλέον τα πάντα στην ομάδα, το κλίμα και την χημεία, πράγματα που έλειπαν, διότι χρήματα και καλή διοίκηση υπήρχαν από καιρό. Διαθέτουμε θεωρώ το καλύτερο ρόστερ του πρωταθλήματος. Όσο για το προσωπικό μου μέλλον πιστεύω σωματικά έχω ακόμα μια πενταετία μπροστά μου και σίγουρα εφόσον η ομάδα συνεχίσει σε αυτό το επίπεδο θα ήθελα να σταματήσω εδώ».


Ποιος ο ρόλος του προπονητή σε αυτή την πορεία;

«Μεγάλος, διότι ο Δημήτρης Δημητρούλιας είναι επαγγελματίας. Ο προπονητής δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Εμείς είμαστε μαζί από 15 χρονών. Στις Εθνικές ομάδες έχουμε κοιμηθεί και στο ίδιο δωμάτιο, αλλά στο γήπεδο τον βλέπω σαν προπονητή μου, όχι σαν φίλο και συνομήλικο. Έχει δείξει πως μπορεί να δώσει πολλά στο ελληνικό χάντμπολ και το άθλημα πρέπει να τον προσέξει».